وقتی درباره کروم صحبت می شود، اغلب ما را به یاد فلزی براق می اندازد که در ساخت وسایل مختلفی کاربرد دارد. فلز کروم بیشتر به عنوان یک پوشش استفاده می گردد. به خصوص یکی از موارد پر مصرف این فلز برای ساخت منبع های آب می باشد که می تواند خطرناک باشد. علم شیمی به ما آموخته است که کروم می تواند به آسانی با دیگر مواد ترکیب شود.
در نتیجه این عنصر می تواند با ترکیب مواد دیگر برای بدن ما مشکل ایجاد نماید. اگر چه کروم (کروم 3 ظرفیتی) یک ماده مغذی ضروری برای بدن محسوب شده و نفشی حیاتی در متابولیسم چربی ایفا می کند. ولی استفاده بیش از حد آن در رژیم غذایی باعث اختلال و عوارض خواهد شد. همچنین کروم به اشکال گوناگونی دارد که این اشکال می تواند سرطانزا و بسیار خطرناک باشند مانند: کرومات کلسیم، تری اکسید کروم، کرومات سرب، کرومات استرانسیم و کرومات روی. بطور کل کروم 6 ظرفیتی می تواند برای بدن بسیار سمی باشد.
دیگر مشکلاتی که مربوط به مصرف بیش از حد کروم و کروم شش ظرفیتی است عبارتند از: نارسایی کلیه، مشکلات کبدی، ترومبوسیتوپنی (پلاکت خون پایین)، همولیز (تجزیه سلول های قرمز خون)، تغییرات در فرایندهای فکری، اختلالات گوارشی، درد قفسه سینه، قرمزی / گرگرفتگی / راش، سرگیجه، سردرد، اضطراب، و رابدومیولیز (تجزیه فیبرهای عضلانی است که می تواند به صدمه به کلیه منجر شود).
کروم، مانند دیگر فلزات سنگین، ممکن است دیگر اثرات منفی ماندگاری بر سلامت هنوز برای ما ناشناخته است. متاسفانه از آنجا که این عنصر در آب مصرفی روزانه موجود است می بایست با استفاده از دستگاه های تصفیه آب خانگی از ورود بیش از اندازه این عنصر به بدن جلوگیری نمود.
اشتراک در واتساپ اشتراک در تلگرام